سبک سنتی همان سبکی است که ما را به گذشته‌ی نه چندان دور، سنت، عقاید، فرهنگ، آداب و رسوم، روش زندگی و نوع تفکر معمارانه‌ی ایرانی می‌برد. سبک سنتی ایرانی به متریال‌ها و طرح طبیعی الهام گرفته از طبیعت اشاره می‌کند. این سبک، تناسبات دقیق فضا، منطق، حکمت، محاسبات فنی، فرم‌ها، تزیینات گوناگون، استفاده از اشکال منظم هندسی و فضای متقارن را نشان می‌دهد که در عین سادگی محض و نظم خارق‌العاده و با شکوه، در برابر دیدگان مخاطب قدرت‌نمایی می‌کند. استفاده از سبک سنتی، ظاهری منحصر به فرد و متفاوت از تصاویر همیشگی را به فضا می‌دهد. قالی، فرش دستباف، کرسی، پشتی، تخت‌های بزرگ، پشتی‌های رنگارنگ، سفالینه‌های قدیمی، اشیای تزئینی منبت‌کاری شده، در و پنجره‌های مشبک رنگی و … همگی عناصر و ارکان یک فضا با چیدمان سبک سنتی ایرانی هستند. این سبک، سبکی انعطاف‌پذیر است و به همین دلیل می‌تواند با سایر عناصر داخلی در فضا ترکیب شود و تصویری خوشایند را ارائه دهد.

ایجاد تقارن و تعادل در فضا، استفاده از فرش و کرسی به عنوان نقطه کانونی مرکزی فضا، طرح‌های الهام گرفته از طبیعت، برخی از ویژگی‌هایی است که می‌توان برای سبک سنتی ایرانی ذکر نمود.