در فرار مالیاتی نوع مجازاتی که قانون‌گذار برای اشخاص عادی در نظر گرفته، متفاوت از مجازاتی است که برای شرکت‌ها یا مؤسسات پیش‌بینی نموده است. این مجازات‌ها به شرح زیر است؛

الف. مجازات اشخاص عادی که مالیات خود را پرداخت نمی‌کنند.

۱. حبس بیش از ۶ ماه تا ۲ سال، جزای نقدی بیش از دو میلیون تا ۸ میلیون، شلاق از ۳۱ ضربه تا ۷۴ ضربه، محرومیت از حقوق اجتماعی برای مدت بیش از ۶ ماه تا ۵ سال، انتشار حکم محکومیت قطعی در رسانه‌ها.
۲. پرداخت اصل مالیات به همراه جریمه‌های قانونی.
۳. جبران ضرر و زیان وارده به دولت.

ب. مجازات شرکت‌ها و مؤسساتی که مرتکب جرم فرار مالیاتی شوند.

۱. ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی برای مدت ۶ ماه تا ۲ سال.
۲. ممنوعیت از صدور برخی اسناد تجاری.
در حالتی که شرکت‌ها و مؤسسات دست به فرار مالیاتی ‌می‌زنند، یک شخص که می‌تواند سمت مدیرعامل، کارمند یا هر سمت دیگری داشته باشد در عمل این کار را انجام می‌دهد. در این حالت علاوه بر این که شرکت یا مؤسسه‌ی مزبور به مجازات قانونی محکوم خواهد شد، برای این شخص نیز به صورت جداگانه مجازات تعیین می‌شود.

پ. برخی از اشخاص که موظف به گزارش دادن فرار مالیاتی هستند اما این کار را انجام نمی‌دهند

نکته‌ی قابل توجه آن که در برخی موارد گزارش نکردن فرار مالیاتی هم جرم است. طبق قانون اگر حسابرسان، حسابداران، مأموران مالیاتی و کارکنان بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری مطلع شوند که شخص یا اشخاصی مرتکب جرم فرار مالیاتی شده‌اند اما آن را گزارش نکنند به تحمل ۶ ماه حبس، پرداخت ۲ میلیون تومان جزای‌نقدی، ۳۱ ضربه شلاق و محرومیت از حقوق اجتماعی برای مدت ۶ ماه محکوم خواهند شد. اشخاص عادی هم می‌توانند در صورت مواجه شدن با فرار مالیاتی آن را گزارش نمایند اما گزارش نکردن آن‌ها جرم نیست.