کانسپت در معماری نوعی برقراری رابطه بین ذهنیت و عینیت است؛ به این معنا که معمار از کانسپت برای بیان طرح ذهنی خود استفاده می کند.
به این معنا که بعد از ایده پردازی اولیه در ذهن معمار با ارائه کانسپت معمار می تواند طرح خود را به همگان نشان و ویژگی های آن را بیان کند. کانسپت در معماری به معنای زبان معماری و نحوه برقراری رابطه معمار با مردم و بیان اندیشه خود است و تفکرات معمار به این شیوه به دیگران منتقل می شود.
در انجام فعالیت ها مهمترین عامل در بهبود نتیجه رعایت توالی مراحل است؛ یعنی تمام مراحل باید به ترتیب و درجای خود به کار گرفته شوند؛ این موضوع در ساخت انواع کانسپت در معماری اهمیت دوچندانی پیدا می کند چون انتقال معنی مورد نظر طراح توسط کانسپت ارائه می شود.تقدم و تاخر در کانسپت ها بین ۳ عامل خود کانسپت، ایده و تصور بررسی می شود که ترتیب انجام آنها با توجه به الگوی افزایش پیچیدگی و تناسب عمق فکری عبارت است از: تصور، ایده، کانسپت